ประวัติตำบลหัวเตย
   ชุมชนหัวเตย มีผู้คนอาศัยมาช้านานแต่สมัยใดไม่ปรากฏชัดเจน เท่าที่ทราบจากบรรพบุรุษที่เล่าต่อ ๆ มาว่า ชุมชนนี้มีหัวหน้าปกครองแบบพ่อปกครองลูก เรียกว่า หัวเมือง ขึ้นตรงต่อเมืองไชยา ชุมชนหัวเตย มีลักษณะเป็นพื้นที่ราบ ลำคลองไหลผ่านชุมชน คลองน้ำนี้มีต้นน้ำไหลมาจากอำเภอคีรีรัฐนิคม ผ่านตำบลบางงอน มาทางบ้านศรีไพรวัลย์ มาออกที่บ้านดีหมี บ้านดอนรี บ้านหัวเตยบน หัวเตยล่างผ่านตำบลศรีวิชัย ตำบลพุนพิน ไปออกแม่น้ำตาปีที่บ้านพุนพิน ตำบลท่าข้าม ลำคลองมีความยาวตั้งแต่ต้นน้ำถึงแม่น้ำตาปี ประมาณ 30 กิโลเมตร ตามแนวฝั่งคลอง ในเขตตำบลหัวเตยตั้งแต่บ้านดีหมีไปออกแม่น้ำตาปี มีต้นไม้น้ำ ชนิดหนึ่งเรียกว่า ต้นเตย ขึ้นงอกงามทั้ง 2 ฝั่ง คนในชุมชนหรือทั่วไปจึงเรียกชุมชนนี้ว่า ชุมชนหัวเตย หรือ บ้านหัวเตย มานาน จนไม่สามารถบอกได้ว่า ใครเป็นผู้ตั้งชื่อ ตำบลหัวเตย ว่าตำบลหัวเตย แต่พออนุมานได้ว่า ชื่อของตำบลคงจะมีมูลเหตุมาจากที่มีต้นเตยมากจึงเรียกว่า ตำบลหัวเตย ชุมชนนี้แต่เดิมไม่ได้แบ่งเป็นหมู่บ้าน ดังเช่นปัจจุบัน แต่ตั้งบ้านเรือนอยู่เป็นกลุ่มๆ ตามแนวคลอง หรือตามลุ่มน้ำ หนองน้ำ ตามความเป็นจริง ดังเช่น บ้านหัวเตย บ้านหัวด่าน บ้านหัวสวน บ้านหัวเกาะ บ้านตรอกโนง บ้านนานอก บ้านท้ายนาง บ้านหนองคลอง บ้านหนองแตน บ้านหนองน้ำใส บ้านนาลึก บ้านยางนม บ้านดอนสูง บ้านเกาะกลาง บ้านดอนรี บ้านคลองหิน บ้านนอกนา เป็นต้น คลองหัวเตย แต่เดิมกว้างกว่าปัจจุบันมีน้ำไหลตลอดปีอีกทั้งน้ำทะเลไหลขึ้นลงประชาชนใช้เรือพาย เรือแจว ไปมาหาสู่ แลกเปลี่ยนของกินของใช้แลกผักผลไม้ กับข้าวเปลือก ซึ่งเป็นพืชหลักของชาวตำบลหัวเตย ตำบลหัวเตยเป็นแหล่งปลูกข้าวที่สำคัญ แต่เดิมฝนตกต้องตามฤดูกาล พอถึงเดือนหกเดือนเจ็ด ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้จะพัดนำฝนจากมหาสมุทรอินเดียมาตกแถวภูเขาและป่าในอำเภอคีรีรัฐนิคมน้ำจะไหลหลาก ลงมาจากคลองศก คลองแสงและคลองยัน ....